Column | Spreidingswet of niet, asielzoekers moeten worden opgevangen
Het nieuwe kabinet is van plan de spreidingswet in te trekken. Maar wat lost dit op? Nou, eerlijk gezegd, zeker op de korte termijn: niks. Sterker, we hebben er straks misschien een probleem bij. Ten eerste is deze spreidingswet nu nog steeds van kracht en moeten wij als gemeente de wet uitvoeren. Het is ook nog niet zeker of de spreidingswet definitief van tafel gaat, want de Tweede en Eerste Kamer moeten daar nog mee akkoord gaan. Het zal in elk geval nog een poos duren.
Het nieuwe kabinet wil verder kijken hoe de instroom van vluchtelingen kan worden ingeperkt, maar erkent ook dat dit nog niet zo eenvoudig is. De vraag is zelfs of het überhaupt wel kan. Voorlopig is het wel zeker dat de instroom van asielzoekers niet afneemt. De opvangcentra zitten overvol. Dus als de gemeenten geen extra opvang leveren, dan zijn de mensen dakloos en leven ze op straat.
Ook mijn Twentse collega’s erkennen deze problemen. Ook zij zien dat alleen al het voornemen om de spreidingswet in te trekken ertoe leidt, dat een aantal gemeenten nu al op hun handen gaat zitten. De solidariteit tussen gemeenten staat daarmee onder druk.
Goede opvang en integratie van asielzoekers
In onze gemeente willen wij niet per se het beste jongetje van de klas zijn. We nemen wel onze verantwoordelijkheid en sluiten onze ogen niet voor mensen in nood. Wij richten ons liever op een goede opvang en integratie van asielzoekers. De bedoeling is dat mensen die mogen blijven en Nederlander worden, volwaardig deelnemen en bijdragen aan onze maatschappij. Gezien de vergrijzing en de huidige arbeidsmarkt hebben we deze mensen misschien ook hard nodig.
En wat nu?
Het college blijft op zoek naar een opvanglocatie voor 172 asielzoekers, zoals de gemeenteraad ons in juni 2023 heeft opgedragen. De koerswijziging in de landelijke politiek kan het wenselijk maken dat de gemeenteraad zich nog eens over de opdracht aan het college uitspreekt.
Vorig jaar heeft de gemeente Dinkelland een intentieovereenkomst gesloten met het COA. Hierin hebben wij afgesproken dat wij ons gezamenlijk inzetten voor het invullen van de asielopgave. De gemeente stelt zelf de locatie voor waar de opvang kan plaatsvinden en het COA zoekt niet zelfstandig. Die afspraak geldt zolang wij ons inspannen om een locatie te vinden. Als we daarmee stoppen, vervalt de afspraak en kan het COA haar eigen gang gaan - met of zonder spreidingswet.
Het blijft ons uitgangspunt om een menswaardige opvang te realiseren voor vluchtelingen in nood, waarbij we zoveel mogelijk eigen regie pakken. Vanuit medemenselijkheid en om voor iedereen een goed ‘noaber’ te zijn.
Cel Severijn
Wethouder gemeente Dinkelland
AZC
In Dinkelland zijn we op zoek naar een locatie voor een asielzoekerscentrum (azc) voor 172 mensen. Om ons heen horen we vaak dat het dan gaat om een ‘groot’ azc. We begrijpen die gedachte, maar als we kijken naar de 45 azc’s die Nederland nu heeft, dan gaat het gemiddeld om meer dan vijfhonderd opvangplekken per azc. Grotere azc’s hebben meer voorzieningen dan kleinere, zoals een schooltje, sportvelden en medische zorg.
Een asielzoekerscentrum is ook duidelijk iets anders dan een aanmeldcentrum, zoals in Ter Apel. Als vluchtelingen in Nederland aankomen moeten ze zich hier eerst melden. De IND bepaalt wie wel of niet in aanmerking komt voor een asielprocedure (de eerste screening). De zogenaamde ‘gelukzoekers’ worden hier al naar huis gestuurd via de Dienst Terugkeer en Vertrek. In een azc zitten dus normaal gesproken alleen mensen die kans maken om in Nederland te mogen blijven.